Mutluluğun Kitabı Yazılmış mı?

Mutluluğun kitabı var mı? Yok! Kim yazacak? Sen yazacaksın. Herkes kendi kitabını yazacak çünkü herkesin mutluluğu ayrı. Yazdığın gün bulacaksın belki de! Herkesin kitabı ayrı. Çünkü her insan ayrı bir alem. Mutluluk üzerine kitap ve şiirler elbette yazılmış ama bunlar okunarak mutlu olunmaz. Mutluluk bir haldir anlatılmaz yaşanır ancak bir kelime mutluyum veya iki kelime çok mutluyum diye anlatılır. Ancak kitaplar bize yol gösterir ama gitmeyi, yürümeyi ve yaşamayı öğretmez. Herkes kendi yolunu kendi yürür. Aslında insan bir cihette yalnızdır. Son yolculuğuna yalnız gittiği gibi.

Bir çok insan artistlere özenir. Mutluluğu orda arar. Halbuki her insan bir artisttir. Hem de başrolde oynayan bir artist. Herkes kendi rolünü oynuyor. Rollerde gerçek. Filmini kiramen katibin kayıt ediyor. Bazı kötü sahneleri tövbe ile silebiliyoruz. Filmimizi ahirette seyredeceğiz. "Hususî dünyamız ve âlemimiz, bir sahifedir. Hayatımız bir kalem.. onunla sahife-i a'malimize geçecek çok şeyler yazılıyor (Mektubat 11)"

Mutluluğu kimi parada veya malda kimi şöhret de arar. Peki mutluluk nerede bulunur? Nededir? Kimdedir? Nasıl bulacağız?

Arayan bulur demiş atalarımız? Yalnız neyi ararsan onu bulursun. Neyi nerede arayacağımızı iyi bilmeliyiz. Nasreddin hoca samanlıkta yüzüğünü kaybetmiş. Ararken sormuşlar hoca ne arıyorsun? Demiş yüzüğümü arıyorum. Nerde kaybettin? Samanlıkta demiş. Peki niye dışarıda arıyorsun? demişler. "Burası aydınlık, samanlık karanlık" demiş.

Aynen öylede; mutluluğu dışarıda değil kendinizde arayın. "Nereye giderseniz gidin, bulacağınız aydınlık zihninizin aydınlığı kadardır(Cemil Meriç)."

Cenneti mi arıyorsun mutluluğu mu?

Kavgası olmayan bir dünya? Herkesin birbirini sevdiği bir dünya? Açlık yok, elem yok, endişe yok, sıkıntı yok, hastalık yok yani olumsuz hiç bir şey yok. Böyle bir dünya yok! Böyle bir mutluluk arıyorsan bulamazsın be kardeşim. Bu dünyanın yaratılış felsefesine aykırı. Burası imtihan yeri. Sen cenneti arıyorsun. Evet insan böyle bir yeri hayal ediyor. Demek ki var. Olmasaydı hayal edemezdi. Dünyada ferah var ama tam rahat yoktur. Eğer burada tam mutluluk ve saadet olsaydı Cennet olmazdı.

Şöhret sahibi olmayanlar mutluluğu şöhrette sanır. Her şöhret sahibi mutlu değildir. Eğer şöhret mutluluk sebebi olsaydı, hiçbiri intihar etmezdi. "Şöhret ayn-ı riyadır ve kalbi öldüren zehirli bir baldır. Ve insanı insanlara abd ve köle yapar(Mesnevi-i Nuriye 81)."

Her zengin mutlu mudur ya da her fakir mutsuz mudur? Zenginlik mal çokluğunda değildir. Talep azlığındadır. Kısmetine razı olan zengindir. "Kanaat tükenmez bir hazinedir." Neticeye kanaat eden zengindir. Sahip olduklarına şükreden zengindir. Elindekilere şükreden zengindir. Kim kendisine verilen rızka razı olursa zengin olur(Caferi Sadık)" Muhammed Ali ise "Allah'tan zenginlik istedim, bana İslam'ı verdi." demiş. "Benim ki benim değil, senin ki senin değil" diyen mutludur ve zengindir.

Fakirlik ihtiyaca bakar. Talep çokluğudur. İhtiyacın sonu yoktur. "Her ne ki elde yok ihtiyaçta vardır. İhtiyaç ise hadsizdir." Onun niye varda benim niye yok diyen fakirdir. Mutsuzdur. Gerçek fakirlik mal yokluğu değil marifet yokluğudur.

Ya para! Para amaç mıdır araç mıdır? Parayı kalbimize değil de cebimize koyarsak sorun yok. Para refahımıza sebeptir, mutluluğumuza değil. Eğer öyle olsaydı hiçbir zengin intihar etmez, içki içmez ve uyuşturucu illetine bulaşmazdı. Ne güzel demişler:

"Para ilaç alır ama, sağlık alamaz.

Yiyecek alır ama, iştah alamaz.

Yatak alır ama, uyku alamaz.

Bir ev alır ama, yuva alamaz."

Bizi mutlu eden para,şöhret, dünya vesaire değil Allah'tır.

Peki ya rahat ve huzur neydedir?

Peygamberimiz(asm) "La rahata fiddünya" demiş. Dünyada rahat yok çünkü dünya imtihan yeri. Huzur yok dememiş rahat yok demiş. Ancak huzurda olanlar huzurludurlar. Huzursuzluğumuzun sebebi; Allah'ın bize verdiklerini bırakıp, vermedikleriyle ilgilenmektir.

Her gülen mutlu olmadığı gibi her göz yaşı döken de huzursuz değildir. Bazen insanın dışı gülerken içi ağlar. Bazen de dışı ağlar fakat içi güler. Allah için göz yaşı dökenler, bizim anladığımız manada mutlu olmasa da huzurludur. Ayrıca her zaman mutlu olmak zorunda da değiliz ve olamayız.

Sonuç olarak; mutluluk iki şeyde gizlidir yardım etmek ve sevmekte.

"Hakikî ve elemsiz lezzet, yalnız imanda ve iman ile olabilir. Onu tanıyan ve itaat eden zindanda dahi olsa bahtiyardır. Onu unutan saraylarda da olsa zindandadır, bedbahttır(Asa-yı Mûsa 17,28)." Dolayısıyla marifet arttıkça saadet artar.

Para, mal, mülk her şey değildir... Allah önce sağlık, sonra da huzur versin. Amin

7 Mayıs 2020 (15 Şevval 1441)