Ya Muhammed Mustafa !
Ali BÜYÜKŞAHİN 29-04-2016
Ya Muhammed Mustafa!
Sen doğarken, karanlıklar
Bir bir gömüldü toprağa,
Baş eğdi yıldızlar
Diz çökerek önünde.
Sen doğarken, önlerine
Taçları düştü,
Korku girdi yüreklerine,
Nice imparatorların.
Sen doğarken, yapraklar,
Yeşil yeşil ışıldadı.
Güzelleşti dağlar ovalar
Gülümseyerek.
Sen doğarken, putlar
Birer birer devrildi,
Kaçacak yer aradılar,
Putperestler.
Sen doğarken, filizlendi,
Güller, çiçekler.
Ve sona erdi cehaletin
Toprağa gömdüğü günahsız kızlar.
Sen doğarken, kapladı yeryüzünü
Sevgi, saygı, özgürlük,
Açıldı kapıları barışın
Doğuverdi aydınlık.
Sen doğarken, Ya Muhammed!
Musa’nın, Davut ’un, İsa’nın
Gözlerindeki ışıltıyı,
Sanki tüm insanlar gördü, inanın.
Sen doğarken, kuşlar,
Doruklara yükseldiler,
Kanatlarını çırparak gökyüzüne,
Adını muştuladılar.
Sen doğarken, ilmin şehrinde
Cehalete okudun meydan
Ve Şah-ı Merdan Ali idi.
Kapıda bekleyen.
Ya Muhammed Mustafa!
Sen Hak’tan geldin, Hak ile yürüyorsun,
Elimde Kur ’an, dağarcığımda ilmin,
Yüreğimde sevgisi Ehl-i Beyt’in.
Ve bu dünyada, sen doğarken,
Alemlere rahmet olarak.
Bir gerçeği görüyorum;
Barış için, sevgi için
İçimdeki ilahi sesi duyarken.