Ya Muhammed Mustafa !


 Ali BÜYÜKŞAHİN    29-04-2016  


Ya Muhammed Mustafa!

Sen doğarken, karanlıklar

Bir bir gömüldü toprağa,

Baş eğdi yıldızlar

Diz çökerek önünde.

 

Sen doğarken, önlerine

Taçları düştü,

Korku girdi yüreklerine,

Nice imparatorların.

 

Sen doğarken, yapraklar,

Yeşil yeşil ışıldadı.

Güzelleşti dağlar ovalar

Gülümseyerek.

 

Sen doğarken, putlar

Birer birer devrildi,

Kaçacak yer aradılar,

Putperestler.

Sen doğarken, filizlendi,

Güller, çiçekler.

Ve sona erdi cehaletin

Toprağa gömdüğü günahsız kızlar.

 

 

Sen doğarken, kapladı yeryüzünü

Sevgi, saygı, özgürlük,

Açıldı kapıları barışın

Doğuverdi aydınlık.

 

Sen doğarken, Ya Muhammed!

Musa’nın, Davut ’un, İsa’nın

Gözlerindeki ışıltıyı,

Sanki tüm insanlar gördü, inanın.

 

Sen doğarken, kuşlar,

Doruklara yükseldiler,

Kanatlarını çırparak gökyüzüne,

Adını muştuladılar.

 

Sen doğarken, ilmin şehrinde

Cehalete okudun meydan

Ve Şah-ı Merdan Ali idi.

Kapıda bekleyen.

 

Ya Muhammed Mustafa!

Sen Hak’tan geldin, Hak  ile yürüyorsun,

Elimde Kur ’an, dağarcığımda ilmin,

Yüreğimde sevgisi Ehl-i Beyt’in.

 

Ve bu dünyada, sen doğarken,

Alemlere rahmet olarak.

Bir gerçeği görüyorum;

Barış için, sevgi için

İçimdeki  ilahi sesi duyarken.