KAHTA'DAN HAVADİSLER..

Selamun aleykum benim can dostlarım..

İki haftadan sonra yine sizlerle birlikteyiz..Geçen hafta Kahta'ya doğru bir yol alayım dedim daha minibüsten inip Kahta'ya ayak atmadan yanımdaki arkadaştan duyduklarım midemi alt üst etmişti.Ne yapayım geri dönecek halimiz yok ya,çaresiz indik minibüsten ve  bir nefes alayım diye otogara en yakın çay ocağına oturdum.Çayımı yavaş yudumlarken ismini sonradan öğrendiğim Mustafa adında genç bir delikanlı yanıma geldi." Sevinçle, Ya Ebzer Emmi seni gökten aramışken yerden buldum "dedi.Hayırdır evlat nedir bu heyecan dedim..çocuk çok dertliydi başladı anlatmaya ..

" Ebzer amca bu yeğenini iyi dinle,yaşın benden büyük elini öpeyim bunları  mutlaka yaz.Ben üniversite mezunuyum,nişanlımda üniversite mezunu 1,5 yıldır nişanlıyız.Ve parasızlıktan evlenemiyoruz.KPSS puanım çok iyi hangi kuruma memur alınacak diyorlarsa müracaat ediyorum hepsinden eli boş dönüyorum. Torpile kılıf mülakat diye bişey çıkarmışlar,oradan kendi adamlarını alıp bizi eliyorlar.KPSS Puanım yaklaşık 80,mülakatta bana verdikleri puan 40.Yahu Allah'tan korkun siz de hiç mi Din, iman, merhamet,vicdan yok,nasıl bu puanı veriyorsunuz?Hangi soruya cevap vermedim de puan kırıyorsunuz?  Yoksa ben deli miyim? ya da beni delirtmek mi istiyorsunuz? Bari açık açık söyleyin senin vekil dayın yok,belediye başkanının oğlu kızı değilsin onun için almıyoruz deyin,o zaman  vallahi bu kadar kızmam.." dedi..

Dedim ki,Mustafa evladım hele sakin ol Allah büyüktür,hele bir çay iç.Kim işe alınmış kim bu adaletsizliği yapıyor nasıl olur dememe kalmadan,garibim o kadar dolmuş ki ağlamaklı ve sinirli bir halde " herkes biliyor Ebzer amca, Kahta'nın şığ hazretlerini ve Adıyaman'ın 50 santimlik kralını,bunların isteği dışında bişey olmuyor ki, ne Adıyaman ne Kahta ne de başka ilçelerde.Adamlar memlekete istediğini yapıyor.Kimse bişey diyemiyor.Kendi kardeşlerini çocukların her yere yerleştirdiler/yerleştiriyorlar.Bunu yaparken de gözlerimizin içine bakıyorlar alay ediyorlar.Adam belediye başkanı kardeşi gölge başkan,amcasının oğlu asil gölge başkan,hizmet diye bişey yok,bunlar yetmiyormuş gibi tutturmuş kızını da memur yapacak..Bırak oraya da bir garip yerleşsin ona bile gözlerini diktiler.."dedi.

Dedim yeter Mustafa evladım,daha Kahta'ya gelmek için minibüse binerken içim karardı,indim içim kömür oldu..en iyisi mi geri minibüse binip Adıyaman'a döneyim dedim anlaşılan her yer karanlık ..Bindim minibüse, aklıma Tevfik Fikret'in şu dizeleri aklıma geldi..

"Yiyin efendiler yiyin, bu han-ı iştiha sizin,

Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin!"

..............................................................................

Bu haftalık ta bu kadar gardaşlar,haftaya kadar Allah'a emanet olun..Siz siz olun kul hakkı yemeyin.