TÜRKİYE’DE İLETİŞİM FAKÜLTELERİNİN SORUNLARI-1

Yaklaşık 55 yıldır gazetecilik ve sonrasında iletişimin diğer alanlarında eğitim

verilmekte olan ülkemizde, iletişim eğitimi veren kuruluşlar özellikle son

dönemlerde bir kısım zorluklarla karşı karşıya kalmış bulunmaktadır. Bu sıkıntı,

özellikle 1990’ların başlarından itibaren, Türkiye’de radyo ve televizyon

yayıncılığında devlet tekelinin ortadan kalkmasını izleyen dönemde daha fazla

hissedilir olmuştur. 1980’lerin sonlarından itibaren basın kuruluşlarında yaşanan

bir kısım değişikliklerin, ki özellikle bu değişiklikler imtiyaz sahipliği alanında

yaşanmıştır, basın sektörü dışından gelen ve yüklü sermayelerle bu sektöre giriş

yapan yeni patronlarla birlikte basın kuruluşları her alanda bu yeni gelişimden

etkilenmiştir. Basın alanına ve sonrasında televizyon, radyo ve elektronik medya

alanına çok büyük meblağlar tutan yatırımlar yapılmış, sektör genişlemiş ve bu

genişleme çok kısa bir süre içerisinde gerçekleşmiştir. Bu durum, iletişim

sektöründe yeni istihdam olanakları yaratmıştır.

Gereğinden Fazla İletişim Fakültesinin Varlığı

Medya sektöründe yaşanan bu yeni gelişme doğrultusunda pek çok üniversite,

iletişim eğitimi veren yeni birimler oluşturmuştur. Halbuki, bu istihdam imkanı kısa

sürede kapanmıştır, buna karşın halen birbiri ardına yeni iletişim fakülteleri

açılmakta ve bunlar halen binlerce iletişimci yetiştirmektedir. Daha fazla yeni

iletişim fakültesinin kurulmasına devletçe müsaade edilmemelidir, Türkiye’nin

ihtiyaç hissettiği alanlarda eleman yetiştirecek fakülteler açılmalı veya bölümler

devreye sokulmalıdır. Türkiye’de mevcut iletişim fakültesi sayısı 27’yi bulmuştur.

Ayrıca altı Güzel Sanatlar Fakültesinde iletişim eğitimi verilmektedir. Dolayısıyla

sayı 33’ü bulmaktadır. Bu kurumlardan mezun olacak binlerce yeni iletişimci,

ülkede faaliyet göstermekte olan ve zaten pek çoğunun kadro açığı bulunmayan

medya kuruluşları veya halkla ilişkiler şirketlerinde nasıl istihdam olanağı

bulacaktır?

devam edecek..