SUÇLUSU KİM?


 Nimet MUTLU    04-03-2018  


Çocuğu evde yolunu gözlerken zamanını kahvede geçiren baba,

TV' da izlediği film süresi kadar çocuğunu dinlemeyen anne,

Telefon ekranına baktığının çeyreği kadar çocuğunun gözlerine bakmamış anne baba,

Elalemin ne giydiği, nereye gittiği, ne aldığı ile ilgileneceği kadar çocuğunun ruhsal dünyasını merak etmeyen anne,

Bizim zamanımızda öpme sevme mi vardı?Biz gördük mü gösterelim? deyip; ayıp olduğu için çocuğunu öpmeyen sevgisini göstermeyen anne babalar..

Çocuğu her gece kaygıdan, korkudan uyuyamayan çocuğunun kaygısını, korkusunu fark etmeyen anne babalar SUÇLUYUZ!

Arabamızın arızası olduğunda ilk iş tamire götürmek oluyor.

Telefon bozulunca aynı şekilde

Çocukla ilgili sıkıntı olduğunda ne yapıyoruz?

Bazen bağırıyor, bazen bi tokat, ceza bazen de yüzüne bile bakmıyoruz.

Çocuk problem olduğunda bağırıp çağırıyor hatta vuruyoruz da telefonumuz ya da arabamız arızalandığında neden tokat atmıyoruz tamir etmek için?

Çocuk düştüğünde ya da bir şey kırdığında çocuğu çok rahat suçlayabiliyoruz da arabamız arızalandığında neden arabayı suçlamıyoruz?

Arabamızın duyguları, kırılan bir kalbi mi var?

Çocuğumuzun duyguları, kırılan kalbi kadar değeri Yok mu?

Çocuk bardağı kırdığında döven anne lütfen düşünür müsün çocuğun mu daha önemli kırılan bardağın mı?

Kendini arkadaşlarına fazlası ile kaptıran; evini eşini çocuklarını ihmal eden baba senin için hangi taraf daha önemli düşünür müsün?

Bugün hayatında bir değişim yap ve düşün senin için en önemli olan şey ne bunun kararını ver ve ona göre yaşa. Unutmayalım;

“Dünkü güneşle bugünkü çamaşırlar kurutulmuyor”

Her şey zamanında yaşanmalı, çocuk ilgi ve sevgiye muhtaçken vermediğiniz ilgiyi 17 yaşında vereyim derseniz muhtemelen reddedileceksiniz. Öfke dolu, mutsuz bir genç yetiştirdiğiniz çocuğunuz tıpkı sizin yaptığınız gibi sizi ilgisiz sevgisiz bırakacaktır. Burada lütfen gene çocuğu suçlamayalım hayat akıp giderken düşünmek gerekiyor yarınını. Bugün yaptığınız her şeyin meyvesini zamanla alırsınız yapmadıklarımızın meyvesini beklememiz gübre ekilmeyen tarlayı sulayıp yeşermesini beklemek kadar gereksizdir.

Unutmayalım iyi aile iyi bir neslin en sağlam temelidir...