Çocuğum neden ders çalışmıyor?


 Nimet MUTLU    24.11.2019 11:34:08  


              "Çok söyleme arsız olur, aç bırakma hırsız olur "demiş atalarımız. Sürekli bir şeyler yaptırmak İçin dürttüğümüz çocuklarımız bi süre sonra bizi duymamaya başlıyor. Sözlerimiz etkisizleşip sonucunda bizim öfkelenmemize çocuklarla da aramızın bozulmasına  sebep oluyor. Özellikle ders çalışma konusunda yaptığımız sürekli hadilemeler yani sürekli olarak hadi kalk ders çalışlar sonucunda bizi duymamaya başlıyorlar.

Ya da çocuğu küçük yaştan itibaren devamlı ikaz etmek... Onu yapma, etme, kırarsın, dökersin, vurma, koşma demekte ters etki yaratıyor. Sürekli uyarılan küçük çocuk beceriksiz olduğunu düşünüyor ve okul hayatı başladığında ben zaten yapamam düşüncesinde olabiliyor. O halde sürekli dürtmek yerine ara ara hatırlatmak en iyisi. Olumsuz cümleler ile ikaz etmek yerine olumsuzu olumluya dönüştürmek en iyisi. Örneğin; kırarsın demek yerine dikkatli tutalım, bağırma demek yerine sessiz konuşalım, vurma demek yerine ellerimizi doğru kullanalım gibi..

Ders çalışma konusunda problem yaşıyorsak örneğin ders çalışması gerektiği halde ödevlerini yapmayan, itiraz eden, ağlayan çocuğa öncelikle neden ders çalışmak istemiyorsun? Bu durumda ne hissediyorsun diye sorulup sorunun temel kaynağı öğrenilmelidir.  Anne baba kendi öğrencilik yaşantıları ile ilgili( zorlandığı dersler vs.) benzer örnekler verdiğinde çocuk yalnız olmadığını hissederek kaygısını en aza indiriyor.  Duyguları anlaşılan çocuk kendini rahatlamış hissediyor ve bu şekilde yaklaşıldığında çocuk iç motivasyon geliştirerek farkındalık kazanıyor.

Çocuğun ders çalışmasını engelleyen faktörler

Ders müfredatının çocuğun seviyesine ağır gelmesi, anne- baba-öğretmen- akran baskısı,okula-öğretmene veya sınıfına karşı duyduğu hisler,ailenin çocukla kurduğu iletişim şekli, çocuğa sadece dersleri ile ilgili ödül veya ceza verilmesi, çocuğun ihtiyacı olan enerjisini atabileceği sportif ve sosyal etkinliklere zaman ayrılmaması gibi bir çok neden çocuğun ödevlere ve derslere karşı tepki geliştirmesine sebep olabiliyor.

Özellikle ödev konusunda yapılan yanlışlar( çok fazla ödev vermek) da çocukları ne yazık ki derslerden soğutabiliyor özellikle ilkokul çağı çocuklarını. Anne baba olarak çocuklarımızın dersleri ile fazlası ile ilgileniyorken  çocuğun neden yapamadığını sorgulamak yerine etiketleme veya kıyaslama  yapabiliyoruz. Genelde kıyaslama yapan velilerden duyduğumuz cümle “Hocam  kıyaslamıyorum hırslansın diye söylüyorum, o yapıyorsa sende yapabilirsin demek istiyorum”

Bu durum çocuklarda özgüven eksikliği, sınav kaygısı ve birçok davranış bozukluğuna sebep olabiliyor.

Unutmayalım tembel çocuk yoktur. Özel durumlar( öğrenme güçlüğü, zihinsel yetersizlik gb..) dışında her çocuk öğrenir. Lütfen onların yaşlarına uygun sorumluluklar verelim ve anlamaya çalışalım, destekleyelim. Mutlu çocukların her alanda başarılı olabileceğini de unutmayalım,

Sevgiyle kalın...