Ebeveynliğimizin Farkında mıyız?

Her anne babanın en büyük isteği çocuğunu en iyi şartlarda yetiştirebilmek, geleceğe güzel bir şekilde hazırlayabilmektir.  Bunu yapmak en büyük isteğimizken bazen farkında olmadan yanlış tutumlar içine girebiliyoruz.

‘’Bu çocuk kime çekti? Güzel bir aile ortamımız var, çocuğun hiçbir eksiği yok. Her istediğini alıyoruz  ama ne yapsak da mutlu edemiyoruz’’ diyen bir çok ebeveyn var çevremizde.

O kadar çok çıkıyor ki karşımıza eğitim hayatında kendinin farkında olmayıp hep çocuğunu/ öğrencilerini suçlayanlar.

Peki biz nasıl ebeveynleriz?

Neler yaptığımızın farkında mıyız?

Çocuğa her isteğini alarak çocuğu mutlu mu edebiliyor muyuz?

Mükemmel çocuğun mükemmel aileler olmadan yetişmeyeceğinin farkında mıyız?

Evde küfür edip o an İçin rahatlayınca çocuğumuzun o küfrü kullanmayacağını, kullanırsa da gereken cezayı verdiğimiz zaman doğruyu mu öğretmiş oluyoruz?

Bizler sorun yaşadığımızda ne şekilde sorunumuzu çözüyorsak çocuğunda yaşadığı problemleri bizden yani anne babalarından öğrendiği şekilde çözeceğinin farkında mıyız?

Her anne baba çocuğunu en iyi şartlarda yetiştirmek ister ancak çocuğunu  mutlu etmek için sürekli maddi olarak çocuğa bir şeyler sunmak çocuğu doyumsuz bir hale getirir. Her şeye sahip olan çocuk mutlu çocuk  olamaz.

Mutlu çocuk mutlu ailelerde yetişir.

Evde saygı duyulmayan çocuk ne anne babasına ne öğretmenlerine ne de arkadaşlarına karşı saygılı olamaz. Kendisine saygı duyulmayan çocuk saygının ne demek olduğunu da kavrayamaz.

Çocuğumuzda gördüğümüz olumsuz davranışının nedenini sorgularken önce bu davranışı biz yapıyor muyuz diye bir sorgulamak gerekiyor. Eğer o davranış bizde yani anne babalarda mevcutsa çocuğu suçlamak çokta insaflıca bir davranış olmuyor ne yazık ki..

Anne babalar çocuğun olumsuz davranışlarında birbirlerini suçlama yoluna girdiklerinde çocuk suçluluk hissine kapılır. Çocuklarımızı çok iyi tanımamız gerekiyor. Bazı çocuklar  olumsuz davranışlarla duygularını ifade ederken bazıları ise açık açık dile getirir.

Anne babalığımızın farkında olarak çocuğa yaklaşmak problemleri çözmenin en iyi yoludur.  Bugün kendimizi sorgulayalım. Anne babalığımızın farkında olalım ve yanlış tutumlarımızın yerine doğru tutumlarla çocuğa yaklaşalım. Unutmayalım mutlu çocuklar  sağlıklı ruh haline sahip ebeveynlerle yetişir,

sevgiyle kalın..