İzlenimler..

R. Ferhat VURAL 26.01.2025 09:17:33

Sevgili dostlar, bugün gazetecilik hayatımda edindiğim bazı izlenimleri siz değerli okurlarımla paylaşmak istiyorum.

Mesleğimizin gereği olarak toplumun tüm kesimleriyle haşır neşir oluyoruz.

Yerel, ulusal ve dünya gündemini takip ediyoruz. Bazen insanların görmediğini görüyor, bilmediklerini bilme imkânımız oluyor. Bunlardan bazıları yazılıp çizilirken bazıları da bizde saklı kalıyor.

Şahit olduklarımız, görüp işittiklerimiz insanın içini ferahlatan cinsten değil. Bazen tersini de düşünmüyor değilim ve kendi kendime acaba biz mi sürekli bardağın boş tarafını görüyoruz? Hiç mi güzel gelişmeler olmuyor diye. Sonra bir karşılaştırma yapıyoruz ve aslında pek de haksız olmadığımızın kanaatine varıyoruz.

Örneğin Adalet kavramı, Devletin dini adalettir ya.

Adalet herkese eşit uygulanmalı, herkes hukukun önünde hesap vermeli ve yasalar herkes için geçerli olmalı. Adamına veya statüye göre şekil almamalı. Olması gereken budur.

Gerçek hayatta ise, her kesim kendi zaviyesinden adaleti/hukuku yorumluyor. Haksızlığa uğrayan kendi yandaşı ise kızılca kıyameti koparıyor, başkası olunca üç maymunu oynuyor. Haksızlık/hukuksuzluk yapan kendi partilisi/camiası ise bunu normal görüyor, karşı cenah yapınca “nerede adalet” diye figan ediyor.

Adalet kavramını bir örnek olarak verdim. Ne yazık ki her konuda aynı kural geçerli.(Hırsızlık, yolsuzluk, torpil, rant vs.vs )

Ve şunu gördüm ki;

Toplumsal dayanışmanın sadece adı var.

Dehşet derecede bencil bireyler olmuşuz.

İnsanlar, çıkarı söz konusu olduğu zaman babalarını bile tanımıyor.

İnsanların çoğu kendi camiasının yanlışlarını doğru görüyor.

İnsanların çoğu bireysel menfaatini ahlak dahil her şeyin önünde tutuyor.

İnsanların çoğu başı derde girince tepki veriyor.

İnsanların çoğu sopanın ucu kendisine değince demokrat oluyor.

İnsanların çoğu canı yanınca acıyı hissediyor.

İnsanların çoğu kendinden ziyade başkasına ayar vermeye çalışıyor.

İnsanların çoğu kendi yanlışlarını karşıdakine doğru diye dikte etmeye çalışıyor.